การพัฒนาคุณภาพดินโดยใช้ถ่านชีวภาพที่ผลิตจากวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตร

สายจิต ดาวสุโข; โสรญา  รอดประเสริฐ

doi:10.60136/bas.v4.2015.303

ผู้แต่ง

สายจิต ดาวสุโข กรมวิทยาศาสตร์บริการ
โสรญา รอดประเสริฐ กรมวิทยาศาสตร์บริการ

DOI:

https://doi.org/10.60136/bas.v4.2015.303

คำสำคัญ:

ถ่านชีวภาพ, การปรับสภาพดิน, วัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตร

บทคัดย่อ

การพัฒนาคุณภาพดินในพื้นราบที่สูงโดยใช้ถ่านชีวภาพที่ผลิตจากวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรเป็นวัสดุปรับปรุงดินมีเป้าหมายเพื่อใช้ประโยชน์จากวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรในการปรับปรุงคุณภาพของดินแทนการใช้สารเคมี ถ่านชีวภาพจากเปลือกทุเรียน เปลือกกล้วย และเปลือกแมคคาดีเมีย ที่เผาด้วยอุณหภูมิต่ำ (400 องศาเซลเซียส) โดยเตาชีวมวลแบบแก๊สซิไฟเออร์ (Anila Stove type) มีค่า pH อยู่ใน ช่วง 7-10 ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของวัตถุดิบ เมื่อนําถ่านชีวภาพแต่ละชนิดที่ได้มาปรับปรุงความเป็นกรดของดินในที่ราบสูง ณ อ.ภูเรือ จ.เลย พบ ว่าการปรับปรุงดินโดยใช้ถ่านชีวภาพร้อยละ 5 โดยน้ำหนัก สามารถปรับค่า pH ของดินจาก 6 เป็น 7 ได้ และดินที่ได้มีความเสถียรมากกว่า การใช้ปูนขาวที่อัตราส่วนเดียวกัน นอกจากนี้ได้มีการทดลองใช้ถ่านชีวภาพในอัตราส่วนร้อยละ 5 โดยน้ำหนัก ในแปลงปลูกต้นมะกอกน้ำมัน ที่สถานีวิจัยเกษตรที่สูง อ.ภูเรือ จ.เลย หลังจากใส่ถ่านชีวภาพนาน 1 ปี จึงทําการเก็บตัวอย่างดินมาวิเคราะห์ พบว่าดินที่ทําการปรับปรุงด้วย ถ่านชีวภาพมีค่า pH ที่เป็นกลางมากขึ้นรวมทั้งมีค่าความชื้น ปริมาณอินทรียวัตถุ และโปแทสเซียมในดินสูงอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับดินที่ไม่ได้ใช้ถ่านชีวภาพ

References

LEHMANN, J., GAUNT, J. and RONDON, M. Bio-char sequestration in terrestrial ecosystems - a review. Mitigation and Adaptation Strategies for Global Change, 2006, 11(2), 395-419.

ATKINSON, C.J. and FITZGERALD, J. D. Portential mechanisms for achieving agricultural benefits from biochar application to temperate soils: a review. Plant Soil, 2010, 337(1), 1-18.

FREIBAUER, A. et al. Carbon sequestration in agricultural soil of Europe. Geoderma, 2004, 122(1): 1-23.

PRABHA, S. V. et al. A study of the fertility and carbon sequestration potential of rice soil with respect to the application of biochar and selected amendments. Annals of Environmental Sceince, 2013, 7, 17-30.

DEMIRBAS, A. Effects of temperature and particle size on bio-char yield from pyrolysis of agricultural residues. Journal of Analytical and Applied Pyrolysis, 2004, 72(2), 243-248.

PENG, X. et al. Temperature- and duration-dependent rice straw-derived biochar: Characteristics and its effects on soilproperties of an Ultisol in southern China. Soil an d Tillage Research, 2011, 112(2), 159-166.

WANG, L. et al. Effect of crop residue biochar on soil acidity amelioration in strongly acidic tea garden soils. Soil Use and Management, 2014, 30(1), 119-128.

ASAI, H. et al. Biochar amendment techniques for upland rice production in Norther Loas 1. Soil physical properties, leaf SPAD and grain yield. Field Crops Research, 2009, 111(1-2), 81-84.

AHMED KHAN, M. et al. Nutrient-impregnated charcoal: an environmentally friendly slow-release fertilizer. Environmentalist, 2008, 28(3), 231-235.

NOVAK, J. et al. Impact of biochar amendment on fertility of a southeastern coastal plain soil. Soil Science, 2009, 174(2), 105-112.

MUKHERJEE, A. et al. Surface chemistry variation among a series of laboratory-produced biochars. Geoderma, 2011, 163(34), 247-255.

สํานักวิทยาศาสตร์เพื่อการพัฒนาที่ดิน, 2547. คู่มือวิเคราะห์ตัวอย่างดิน น้ํา ปุ๋ย พืช วัสดุปรับปรุงดิน และการตรวจวิเคราะห์เพื่อการรับรองมาตรฐานสินค้าเล่ม 1. [กรุงเทพฯ) : กรมพัฒนาที่ดิน. 184 หน้า

RICHARDS, L. A. Capillary conduction of liquids through porous mediums. Journal of Applied Physics, 1931, 1, 318-333.

YOUNG, B. C. Factors affecting the volatile-matter yield from chars. Fuel, 1980, 59(2), 107-111.

HAYNES, R. J. and NAIDU, R. Influence of lime fertilizer and manure applications on soil organic matter content and soil physical conditions: a review. Nutrient Cycling in Agroecosystems, 1998, 51(2). 123-37.