การผลิตกระดาษจากเศษผ้าฝ้าย

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการใช้เศษผ้าฝ้ายเป็นวัตถุดิบทดแทนปอสาในการนํามาผลิตกระดาษหัตถกรรม เนื่องจากปอสามีราคาสูงขึ้นและต้องนําเข้าจากต่างประเทศ และอุตสาหกรรมเสื้อผ้าของประเทศไทยมีเศษผ้าเหลือจากการผลิตเป็น จํานวนมาก เพื่อการลดต้นทุนการผลิต รวมทั้งพัฒนาคุณสมบัติและลวดลายของผลิตภัณฑ์ สําหรับใช้ในงานศิลปะและผลิตของใช้ จาก การศึกษาสภาวะที่เหมาะสมในการเตรียมน้ําเยื่อและการนําไปขึ้นแผ่นด้วยเครื่องขึ้นแผ่นอัตโนมัติ คือ สภาวะการบดเศษผ้าฝ้ายโดยใช้ เวลา 20 นาที แบบใส่ตุ้มน้ําหนักถ่วง 6 กิโลกรัม ด้วยเครื่องบดเยือ แบบ Valley Beater ที่สภาพการระบายน้ําของเยื่อ (Freeness) คือ 252 ml เยื่อจากเศษผ้าฝ้ายมีการกระจายตัวของเส้นใยได้ดีขณะขึ้นแผ่น โดยไม่ต้องเติมสารช่วยกระจายเส้นใย กระดาษที่ผลิตในห้อง ปฏิบัติการมีสมบัติกระดาษ ดังนี้ ความหนาแน่นปรากฏ (Apparent density) 5.90 g/cm ดัชนีความต้านแรงดึง (Tensile index) 0.027 Nm/g ดัชนีความต้านแรงฉีกขาด (Tear index) 8.74 mNm/g และดัชนีความต้านแรงดันทะลุ (Burst index) 1.60 kPam/g ในสภาวะ การเตรียมน้ําเยื่อนี้สามารถนําไปขึ้นแผ่นแบบหัตถกรรมและสร้างลวดลายด้วยเทคนิคการสร้างลวดลายด้วยแรงดันน้ํา ผลการวิจัยพบ ว่าเยื่อและกระดาษจากเศษผ้าฝ้ายที่ผลิตได้มีคุณภาพดีเป็นไปตามที่ผู้ประกอบการต้องการ และสามารถปรับปรุงคุณภาพให้เป็นตาม มาตรฐานชุมชนได้ ดังนั้นเศษผ้าฝ้ายจึงสามารถนํามาใช้เป็นวัตถุดิบทางเลือกในอุตสาหกรรมการผลิตกระดาษหัตถกรรมได้