ถุงมือยางที่ใช้งานในอุตสาหกรรมอาหาร : ความเสี่ยงต่อการปนเปื้อนของโลหะหนัก

บทคัดย่อ

การศึกษาความเสี่ยงต่อการปนเปื้อนของโลหะหนักจากการใช้ถุงมือยางในอุตสาหกรรมอาหารโดยการ วิเคราะห์ปริมาณตะกั่ว แคดเมียม โครเมียม สารหนู และสังกะสี ในชิ้นทดสอบถุงมือยางที่ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร จำนวน 21 ตัวอย่าง เป็นถุงมือที่ทำมาจากยางธรรมชาติ 14 ตัวอย่าง และถุงมือที่ทำจากยางสังเคราะห์ในไตรล์ 7 ตัวอย่าง โดยใช้วิธีสกัดด้วยสารละลายกรดอะซีติกความเข้มข้นร้อยละ 4 แล้ววิเคราะห์ด้วยเทคนิคอินดักทีฟคัปเปิลพลาสมาออบติคัลอิมิสชั่นสเปคโตรสโคปี โดยการสกัดสารดังกล่าวใช้อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 10 นาที ผลจากการวิเคราะห์แสดงว่าไม่พบตะกั่ว แคดเมียม โครเมียม และสารหนู แต่พบสังกะสีในปริมาณเฉลี่ย 4 มิลลิกรัมต่อลิตร สำหรับถุงมือที่ทำมาจากยางธรรมชาติ และ 2.7 มิลลิกรัมต่อลิตร สำหรับถุงมือยางสังเคราะห์ในไตรล์ ในจำนวนนี้มีถุงมือจำนวน 5 ตัวอย่าง ที่มีปริมาณสังกะสีเกินกว่า 5 มิลลิกรัมต่อลิตร ซึ่งเป็นปริมาณที่องค์การอนามัยโลกแนะนำ อย่างไรก็ตามปริมาณสังกะสีที่พบจัดว่าอยู่ในระดับที่ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ ดังนั้นการใช้งานถุงมือยางทั้งที่ทำมาจากยางธรรมชาติและยางสังเคราะห์ไนไตรล์ในอุตสาหกรรมอาหารในสภาวะปกติคือที่อุณหภูมิไม่เกิน 40 องศาเซลเซียส มีความเสี่ยงต่อการปนเปื้อนของโลหะหนักเหล่านี้น้อย