ผลกระทบของการเติมโคบอลต์ออกไซด์ และพาซิโอไดเมียมออกไซด์ต่อสมบัติการดูดกลืนแสงของแก้วกรองแสง

บทคัดย่อ

แก้วกรองแสงสําหรับป้องกันสายตาจากการขึ้นรูปแก้วด้วยเปลวไฟ สามารถเตรียมได้จากการเติมธาตุที่มีคุณสมบัติการดูดกลืนแสง ในช่วงที่ตามองเห็น (Visible light) และอินฟราเรด (Infrared) จากข้อมูลเบื้องต้นพบว่า แก้วกรองแสงสําหรับการขึ้นรูปแก้วด้วยเปลวไฟที่จําหน่ายในท้องตลาดมีการเติม โคบอลต์ออกไซด์ (CoO) และสารประกอบของธาตุหายาก (Rare earth) ดังนั้นจึงทําการทดลองเตรียมแก้วกรองแสงจากการเตรียมแก้วใสที่มีองค์ประกอบทางเคมีเช่นเดียวกับแก้วที่ใช้ทํา เลนส์ เติมด้วย โคบอลต์ออกไซด์ (CoO) ร้อยละ 0.02 0.04 และ 0.15 โดยน้ำหนัก ร่วมกับ พาซิโอไดเมียมออกไซด์ (Pr₂O₃) ร้อยละ 0.5 0.8 1.2 2.4 3.6 และ 4.8 โดยน้ําหนักต่อ 100 กรัมแก้ว เมื่อนําแก้วไปทดสอบค่าการส่องผ่านแสงด้วยเครื่อง UVWis spectrophotometer พบว่าสามารถดูดกลืนแสงในช่วงอัลตราไวโอเลต/ ช่วงตามองเห็นและอินฟราเรด ได้ในตําแหน่งใกล้เคียงกับแก้วต้นแบบที่ช่วงความยาวคลื่น 250-2500 นาโนเมตร โดยแก้วที่มีโคบอลต์ออกไซด์ ร้อยละ 0.15 โดย น้ำหนัก และ พาซิโอไดเมียมออกไซด์ ร้อยละ 4.8 โดยน้ําหนัก มีค่าการส่องผ่านแสงที่ความยาวคลื่น 594 นาโนเมตร ลดลงจากเดิมเหลือเพียงร้อยละ 10.7 และที่ ความยาวคลื่น 1620 นาโนเมตร เหลือเพียงร้อยละ 59.3 ผลการทดลองนี้สามารถนําแก้วกรองแสงที่ได้มาพัฒนาเป็นอุปกรณ์กรองแสงสําหรับการขึ้นรูปแก้วด้วย เปลวไฟต่อไป