การศึกษาประสิทธิภาพของสารสกัดว่านนํ้าในการยับยั้งเชื้อราก่อโรคผลเน่าที่แยกได้จากผลลิ้นจี่

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาประสิทธิภาพของสารสกัดว่านน้ำ (Acorus calamus L.) ในการยับยั้งการเจริญ เติบโตของเชื้อราก่อโรคผลเน่าจํานวน 21 สายพันธุ์ เป็นสายพันธุ์อ้างอิงจํานวน 6 สายพันธุ์ และสายพันธุ์ที่แยกได้จาก ผลลิ้นจี่ จํานวน 15 สายพันธุ์ (ไอโซเลท) โดยการคัดแยกเชื้อราบริสุทธิ์จากเปลือกผลลิ้นจีโดยวิธี Tissue transplanting พิสูจน์การก่อโรคตามวิธีของ Koch (Koh's Postulation) และจําแนกสายพันธุ์เชื้อราด้วยวิธีทาง Molecular technique การทดสอบประสิทธิภาพสารสกัดว่านน้ำด้วยตัวทําละลายเอทานอลร้อยละ 95 เปรียบเทียบกับสารยับยั้งเชื้อราคาร์ เบนดาซิมในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราก่อโรคผลเน่าได้ดําเนินการใน 2 รูปแบบ คือ การทดสอบบนจาน เพาะเชื้อ และการทดสอบบนผลลิ้นจี่ การทดสอบในจานเพาะเชื้อด้วยวิธี Poisoned food technique โดยการผสม สารสกัดว่านน้ำในอาหาร Potato Dextrose Agar (PDA) ให้ได้ความเข้มข้น 10, 100, 1,000 10,000 20,000, และ 30,000 ppm พบว่า สารสกัดว่านน้ำที่ระดับความเข้มข้นตั้งแต่ 10,000 ppm ขึ้นไป แสดงร้อยละการยับยั้งการเจริญ ของเส้นใยเชื้อราเฉลี่ยสูงที่สุด (มากกว่า ร้อยละ 80) ในขณะที่สารยับยั้งเชื้อราคาร์เบนดาซิม ที่ความเข้มข้น 1,000 ppm แสดงร้อยละการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อราเฉลี่ย 70.26 ส่วนการทดสอบบนผลลิ้นจี่ ได้เลือกสารสกัดว่าน น้ำที่ระดับความเข้มข้น 10,000 และ 20,000 ppm มาทดสอบประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราก่อ โรคผลเน่าบนผลลิ้นจี่ โดยนําผลลิ้นจีที่พ่นด้วยสารสกัดว่านน้ำ มาทําให้เกิดแผลและปลูกด้วยเชื้อราก่อโรคมาทดสอบ นําไปบ่มในสภาวะที่เหมาะสมเป็นเวลา 7 วันและสังเกตการเจริญเติบโตของเส้นใยเชื้อรา พบว่า สารสกัดว่านน้ำที่ ระดับความเข้มข้น 10,000 และ 20,000 ppm สามารถชะลอการเจริญของเชื้อราจํานวน 15 สายพันธุ์ ในขณะที่สาร ยับยั้งเชื้อรา คาร์เบนดาซิมที่ระดับความเข้มข้น 1,000 ppm สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อราได้ทุกสายพันธุ์ จึงมี ความเป็นไปได้ในการประยุกต์ใช้สารสกัดว่านน้ำในการควบคุมเชื้อราก่อโรคผลเน่าในลิ้นจี่