Application of Mangosteen Peel Fermented Solution, Trichoderma harzianum, and Sodium Bicarbonate Mixed with Potassium Permanganate for Fruit Rot Control of Durian cv. ‘Monthong’
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อควบคุมโรคผลเน่าของทุเรียนหมอนทองซึ่งมีสาเหตุจากเชื้อราลาสิโอดิพโพลเดีย โดยเก็บตัวอย่างโรคจากบริเวณส่วนของผลที่แสดงอาการผลเน่าและคัดแยกเชื้อราลาสิโอดิพโพลเดียด้วยวิธี tissue transplanting technique ให้ได้เชื้อราบริสุทธิ์เพื่อใช้ในการทดสอบต่อไป โดยกำหนดแผนการทดลองแบบ completely randomized design (CRD) จำนวน 4 กรรมวิธี คือ กรรมวิธีที่ 1 จุ่มผลทุเรียนที่ปลูกเชื้อในสารละลายน้ำหมักเปลือกมังคุด 100 เปอร์เซ็นต์ กรรมวิธีที่ 2 จุ่มผลทุเรียนที่ปลูกเชื้อด้วยเชื้อราไตรโคเดอร์มาชนิดน้ำ ความเข้มข้น 108 สปอร์ต่อมิลลิลิตร กรรมวิธีที่ 3 ล้างผลทุเรียนที่ปลูกเชื้อด้วยสารละลายโซเดียมไบคาร์บอเนต (NaHCO3) ผสมด่างทับทิม[โพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนต (KMnO4)] ความเข้มข้น 0.3 เปอร์เซ็นต์ และกรรมวิธีที่ 4 (กรรมวิธีควบคุม) จุ่มผลทุเรียนที่ปลูกเชื้อในน้ำสะอาด ผลการศึกษาพบว่า กรรมวิธีที่ 3 สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราลาสิโอดิพโพลเดียได้มากกว่ากรรมวิธีอื่น ๆ โดยมีเปอร์เซ็นต์การยับยั้ง 72 เปอร์เซ็นต์ โดยพบอาการของโรคผลเน่าในวันที่ 9 หลังการปลูกเชื้อ ส่งผลให้การติดเชื้อหลังจากการได้รับเชื้อก่อโรคเป็นครั้งแรกช้าที่สุด และผลทุเรียนถูกเข้าทำลายน้อยที่สุดคิดเป็น 22 เปอร์เซ็นต์ ของผลผลิตทั้งหมด ซึ่งความเสียหายในระดับนี้ไม่จัดว่าเป็นความสูญเสียทางเศรษฐกิจของการผลิตทุเรียนพันธุ์หมอนทอง และการเข้าทำลายนี้ยังต่ำกว่าค่าการเข้าทำลายในกรรมวิธีควบคุม 56 เปอร์เซ็นต์ จากการวิเคราะห์สหสัมพันธ์พบว่าหากสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราลาสิโอดิพโพลเดียได้มาก ความเสียหายของผลทุเรียนจะน้อย (r=-1.00) ในขณะที่กรรมวิธีที่ 1 และกรรมวิธีที่ 2 สามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคได้เพียง 44 เปอร์เซ็นต์ เท่านั้น และพบอาการของโรคผลเน่าในวันที่ 8 หลังการปลูกเชื้อ ซึ่งค่าความเสียหายของผลทุเรียนนั้นคิดเป็น 44 เปอร์เซ็นต์ ของผลผลิตทั้งหมด ในขณะที่กรรมวิธีที่ 4 (กรรมวิธีควบคุม) พบอาการของโรคผลเน่าเร็วที่สุดในวันที่ 6 หลังการปลูกเชื้อ และมีค่าความเสียหายของผลผลิตสูงที่สุดเท่ากับ 78 เปอร์เซ็นต์ สรุปได้ว่ากรรมวิธีที่ 3 คือ การล้างผลทุเรียนสดพันธุ์หมอนทองหลังการเก็บเกี่ยวด้วยสารละลายโซเดียมไบคาร์บอเนตผสมด่างทับทิมความเข้มข้น 0.3 เปอร์เซ็นต์ ทั้งก่อนบรรจุและขนส่งผลทุเรียนในรถกระบะคอนเทนเนอร์ที่ไม่มีระบบปรับอากาศเป็นกรรมวิธีที่สามารถควบคุมและชะลอการเน่าเสียของผลทุเรียนที่เกิดจากเชื้อราลาสิโอดิพโพลเดียได้ดีกว่าวิธีอื่น ๆ ที่ใช้ในการทดสอบ และยังเป็นกรรมวิธีที่ประหยัด และมีความปลอดภัยต่อผู้ผลิต ผู้บริโภค และสิ่งแวดล้อม
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Alam, M.S., Begum, M.F., Sarkar, M.A., Islam, M.R. and Alam, M.S. (2001). Effect of temperature, light and media on growth, sporulation, formation of pigments and pycnidia of Botryodiplodia theobromae Pat. Pakistan Journal of Biological Sciences, 4(10) : 1224-1227.
Alexander, L. and Grierson, D. (2002). Ethylene biosynthesis and action in tomato: a model for climacteric fruit ripening. Journal of Experimental Botany, 53(377) : 2039–2055.
Bangkok Post. (2021). Eight delicious durian cultivars of king of Thai fruit. Retrieved October 30, 2021, from https://www.bangkokbiznews.com/lifestyle/801170.
Chirawut, B., Suttayakom, R. and Chinaphuti, A. (2015). Crown rot disease of banana cv. Hom Thong and its control by GRAS. Retrieved November 20, 2022, from https://www.doa.go.th/research/attachment. php?aid=13.
Department of Agriculture (DOA). (2020). Hot rainy weather be careful of durian disease. Retrieved November 4, 2021, from https://www.doa.go.th/leka/?p=3799.
Department of Agriculture Thailand (DAT). (2011). "Durian exporting strategy, national durian database" (in Thai). Retrieved March 10, 2022, from https://web.archive.org/web/20110818174921/ http://it.doa.go.th/ durian/detail.php?id=164&PHPSESSID=0a7dd4c12222a10cdbd00d70796cec00.
Disthaporn, S. (1997). Biological control of plant diseases. Bangkon : Department of Agriculture.
Eng, F., Gutierrez-Rojas, M. and Favela-Torres, E. (2003). A survey of temperature and pH effect on colonial growth of Botryodiplodia theobromae RC1. Revista Iberoamericana de Micología, 20(4) : 172-175.
Ferrin, D.M. and Wadsworth, M.L. (1992). Effect of metalaxyl on sporulation and growth of metalaxyl resistance and metalaxyl sensitive isolates of Phytophthora parasitica in vitro. Plant Disease, 76(5) : 492-495.
Halee, A. and Supavititpatana, T. (2012). Effective comparison between 3 commercial vegetable wash solution and potassium permanganate solution on decreasing methomyl residue in Chinese-kale. King Mongkut's Agricultural Journal, 30(1) : 56-61.
Ismail, A. M., Cirvilleri, G., Polizzi, P., Crous, P. W., Groenewald, J. Z. and Lombard, L. (2012). Lasiodiplodia species associated with dieback disease of mango (Mangifera indica) in Egypt. Australasian Plant Pathology, 41(6) : 649-660.
Jansanthea, P., Chomkittichai, W., Ketvaraporn, J., Wansao, C., Kummon, S., Rodpeng, J., Kaewjeen, W. and Mokoed, N. (2019). Durian ripeness measurement of Long-Lablae cultivars by measuring the sweetness of rubber from durian stalk. Academic Journal of Science and Applied Science, (2) : 83-92.
Jumpeeruang, P., Pongpisutta, R., and Rattanakreetakul, C. (2012). Using food additives to control Lasiodiplodia theobromae, the postharvest pathogen of papaya stem end rot. Agricultural Science Journal, 43(3) (Suppl.) : 600-603.
Ketsa, S., Wisutiamonkul, A., Palapol, Y. and Paull, R. (2020). The Durian : Botany, horticulture, and utilization. Horticultural Reviews, Volume 47, First Edition. Edited by Ian Warrington. Hoboken : John Wiley & Sons.
Kitjaideaw, A., Chamswarng, C., Paradornuwat, A. and Sethpakdee, R. (2000). Efficacy of Trichoderma mix and Bacillus subtilis for the protection of Phytophthora root rot on tangerine. In Proceedings of the 38th Kasetsart University Annual Conference: Plants, Agricultural Extension and Communication (pp.192-201). Bangkok : Kasetsart University.
Kwangtid, P. and Sangchote, S. (2002). Management of fruit rot of durian (Durio zibethinus Murr.) caused by Phytophthora palmivora (Butl.) Butl. Agricultural Science Journal, 33(6) (Suppl.) : 45-48.
National Bureau of Agricultural Commodity and Food Standards (NBACFS). (2013). Thai Agricultural standard TAS 3-2013. Retrieved April 9, 2023, from https://www.acfs.go.th/standard/download/DURIAN_new.pdf.
Office of Agricultural Economics (OAE). (2020). Durian: Productive areas, fruit yield, and fruit yield per rai in the year of 2020. Retrieved November 4, 2021, from http://www.oae.go.th/assets/portals1/fileups/ prcaidata/files/durian63.pdf.
Office of Agricultural Research and Development Region 8 (OAED). (2020). Durian production in the lower southern region. Retrieved July 2, 2021, from https://www.doa.go.th/share/showthread.php?mode =linear&tid=2439&pid=2459#pid2459.
Saha, A., Mandal, P., Dasgupta, S. and Saha, D. (2008). Influence of culture media and environmental factors on mycelial growth and sporulation of Lasiodiplodia theobromae (Pat.) Griffon and Maubl. Journal of Environmental Biology, 29(3) : 407-410.
Sangchote, S. (1991). Botryodiplodia stem end rot of mango and its control. Acta Horticulturae, 291 : 296-303.
Sangchote, S., Pongpisutta, R. and Bunjoedchoedchu, R. (1996). Diseases of durian fruits after harvest. In Proceedings of the 34th Kasetsart University Annual Conference (pp. 148-152), Bangkok : Kasetsart University.
Sangchote, S. and Pongpisuta, R. (1995). Fruit rot of mangosteen and their control. ACIAR Project No 9313, Annual Report 1995. Bangkok : Department of Plant Pathology, Kasetsart University.
Somsri, S. (2017). Production, diversity and utilization of durian in Thailand. Acta Horticulturae, 1186 : 1-14.
Wiangsamut, B. and Wiangsamut, M. E. L. (2023). Assessment of natural fruit ripening and fruit quality of three elite durian cultivars for overland export. Trends in Sciences, 20(5) : 4647.
Wiangsamut, B., Wiangsamut, M. E. L., Wattana, K., Bamrung, P. and Charroenmoon, K. (2021). Effect of ethephon on fruit ripening and fruit components of durian cv. ‘Monthong’ after harvest. International Journal of Agricultural Technology, 17(5) : 2021-2034.