คอนกรีตบล็อกแบบถอดประกอบที่มีส่วนผสมของผงถ่านที่ได้จากการเผาไม้กระถินณรงค์
คำสำคัญ:
กำลังรับแรงอัด , การดูดซับสิ่งปนเปื้อนจากน้ำเสีย , ค่าซีโอดี , ค่าของแข็งละลายน้ำบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้ศึกษาการพัฒนาคอนกรีตบล็อกไม่รับน้ำหนักแบบถอดประกอบที่มีส่วนผสมของผงถ่านซึ่งเป็นการใช้ผงถ่านที่เกิดจากการเผาไม้กระถินณรงค์ สำหรับการดูดซับสิ่งปนเปื้อนจากน้ำผิวดินที่มีการปนเปื้อนน้ำเสีย เนื่องจากยังไม่มีมาตรฐานที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนสำหรับขนาดบล็อกที่ใช้ จึงใช้การทดสอบคุณสมบัติของคอนกรีตบล็อกไม่รับน้ำหนักตามมาตรฐานอุตสาหกรรม มอก.58-2560 เป็นเกณฑ์มาตรฐาน โดยอัตราส่วนผสมอ้างอิงของคอนกรีตบล็อก คือ ปูนซีเมนต์ : ทราย : น้ำ เท่ากับ 1 : 0.5 : 1 โดยน้ำหนัก และนำถ่านที่ร่อนแล้วมาเป็นส่วนผสมเพิ่มเติมในอัตราส่วนต่าง ๆ ได้แก่ 0.10 0.125 0.15 0.20 และ 0.25 ต่อน้ำหนักปูนซีเมนต์ การขึ้นรูปตัวอย่างทำเป็นรูปทรงลูกบาศก์ขนาด 5 x 5 x 5 เซนติเมตร เพื่อทดสอบหาค่าความต้านแรงอัด ความหนาแน่น ค่าการดูดกลืนน้ำ ผลการทดสอบพบว่าทั้ง 5 อัตราส่วน มีค่าความต้านทานแรงอัดอยู่ระหว่าง 5.19-8.57 เมกะพาสคัล หลังจากนั้นนำมาขึ้นรูปเป็นคอนกรึตบล็อกแบบถอดประกอบ ขนาด 15 x 25 x 10 เซนติเมตร นำไปแช่ในน้ำเพื่อดูดซับสิ่งสกปรกจากน้ำเสียเป็นระยะเวลา 7 วัน โดยทำการวิเคราะห์หาค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) ค่าซีโอดี (Chemical oxygen demand, COD) และค่าของแข็งละลายน้ำทั้งหมด (Total dissolved solids, TDS) ผลการทดลองพบว่าค่าความเป็นกรด-ด่าง มีค่าอยู่ในช่วง 7.54-8.10 ซึ่งอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานคุณภาพน้ำผิวดิน ส่วนซีโอดี และของแข็งละลายน้ำทั้งหมดมีค่าลดลงเมื่อเพิ่มอัตราส่วนผสมของผงถ่านไม้กระถินณรงค์ ดังนั้นสามารถสรุปได้ว่าคอนกรีตบล็อกแบบถอดประกอบที่มีส่วนผสมของผงถ่านไม้กระถินณรงค์มีน้ำหนักเบา และสามารถดูดซับสิ่งปนเปื้อนในน้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งสามารถใช้เป็นแนวทางสำหรับการพัฒนาคอนกรีตบล็อกต่อไปได้
References
ฐิศิรักน์ เชื้อเมืองพาน, ณัฏรี ศรีดารานนท์, และโสภา วิศิษฏ์ศักดิ์. (2565). การพัฒนาบล็อกปูพื้นทางเดินเท้าคอนกรีตพรุนจากหินกรวดและกะลาปาล์มน้ำมัน. วารสารสิ่งแวดล้อมสรรค์สร้างวินิจฉัย คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 21(1), 69–82.
พิทักษ์ อยู่มี. (2558). การเตรียมถ่านกัมมันต์ที่มีพื้นที่ผิวสูงจากผงถ่านไม้โดยการก่อกัมมันต์ทางเคมีแบบแห้ง. วารสารวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 43(4), 788–798.
พินิจภณ ปิตุยะ, และอนัญญา โพธิ์ประดิษฐ์. (2560). การพัฒนาและฟื้นฟูดินทรายในเขตเงาฝนด้วยถ่านชีวภาพ. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 12(3), 27–38.
ศราวุธ ปฏิญญาศักดิ์. (2560). การพัฒนาคอนกรีตบล็อกไม่รับน้ำหนักโดยมีส่วนผสมของเถ้าลอย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี]. สืบค้นจาก http://sutir.sut.ac.th:8080/sutreport/bitstream/123456789/8007/2/Fulltext.pdf
อาทร ชูพลสัตย์. (2556). บล็อกประสานจากขยะคอนกรีต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์. สืบค้นจาก https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/RMUTR.res.2013.10
อโณทัย โกวิทย์วิวัฒน์, พันธวัศ สัมพันธ์พานิช, และพินิจภณ ปิตุยะ. (2562). ไม้กระถินเหลือใช้ มวลชีวภาพ สำหรับการฟื้นฟูดินปนเปื้อน. วารสารวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม, 23(4), 1–9.
Kumar, M., & Gupta, T. (2023). Landslide mitigation using stone concrete blocks in retaining wall [Doctoral dissertation, Jaypee University of Information Technology, Solan, HP].
Manni, E., & Rimoldi, P. (2006). A complex segmental concrete block retaining wall structure for the reconstruction of a historical bridge. Proceedings of the 8th International Conference on Geosynthetics, Yokohama, Japan. Retrieved from International Geosynthetics Society.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
License
Copyright (c) 2024 วารสารวิศวกรรมศาสตร์และสถาปัตยกรรมศาสตร์ อุเทนถวาย
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.