การเพิ่มประสิทธิภาพการบำรุงรักษาเครื่องจักรในกระบวนการผลิต กรณีศึกษาโรงงานผลิตเครื่องดื่ม

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ได้ทำการศึกษาวิจัยการเพิ่มประสิทธิภาพการบำรุงรักษาเครื่องจักรในกระบวนการผลิต กรณีศึกษาโรงงานผลิตเครื่องดื่มแห่งหนึ่ง จากแผนการผลิต ปี พ.ศ. 2562 ก าหนดให้มีแผนในการผลิตทั้งหมด 3,243 ชั่วโมง ซึ่งพบปัญหาเครื่องจักรชำรุดรวมเวลา 907 ชั่วโมง คิดเป็นร้อยละ 27.96 ซึ่งพบว่าเครื่องแพ็คฟิล์มมี ปัญหาฟิล์มตัดไม่ขาดเป็นปัญหาหลัก เมื่อนำมาวิเคราะห์ตามหลักการทฤษฎีการจัดการงานวิศวกรรม โดยใช้เครื่องในการวิเคราะห์ปัญหา ประกอบไปด้วย แผนภูมิพาเรโต้ (Pareto Diagram) แผนภาพสาเหตุและผล (Cause and Effect Diagram) ในการเก็บข้อมูลและวิเคราะห์ปัญหา จากการวิเคราะห์ปัญหาพบว่าโรงงานที่ศึกษาไม่มีระบบการจัดการการซ่อมบำรุงอย่างมีประสิทธิภาพ มีแผนซ่อมบำรุงที่ไม่สอดคล้องกับการทำงานของเครื่องจักรในปัจจุบัน การศึกษานี้จึงได้นำระบบการบำรุงรักษาเชิงรุก (Proactive Maintenance) ซึ่งประกอบไปด้วย บำรุงรักษาเชิงพยากรณ์ (Predictive Maintenance) และการบำรุงรักษาเชิงป้องกัน (Preventive Maintenance) เข้ามาแก้ไข ปรับปรุงระบบการซ่อมบำรุงเดิมที่มีอยู่ในปัจจุบัน

ผลการดำเนินงานหลังปรับปรุงพบว่าเวลาสูญเสียจากเครื่องแพ็คฟิล์มชำรุดเฉลี่ยต่อเดือนลดลง คิดเป็นร้อยละ 29.45 ส่งผลให้อัตราความพร้อมของเครื่องจักรทั้งกระบวนการผลิต ค่าก่อนการปรับปรุง 73.44 เพิ่มขึ้นเป็น ร้อยละ 85.77 ประสิทธิภาพของเครื่องจักร (Performance Efficiency) ค่าก่อนปรับปรุงร้อยละ 90.69 เพิ่มขึ้นเป็น ร้อยละ 96.88 อัตราคุณภาพ (Quality Rate) เพิ่มขึ้นจากค่าก่อนปรับปรุงร้อยละ 99.65 เพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 99.85 โดยส่งผลให้ค่าประสิทธิผลโดยรวมของเครื่องจักร (Overall Equipment Effectiveness: OEE) จากค่าก่อนปรับปรุงร้อยละ 66.36 เพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 82.97 ผลต่างเพิ่มขึ้นร้อยละ 16.6