การหาปริมาณคาเฟอีนในเมล็ดกาแฟอาราบิก้าด้วยวิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง

ผู้แต่ง

คำสำคัญ:

กาแฟ, คาเฟอีน, อัลตราซาวด์ช่วยในการสกัด, โครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง, เครื่องตรวจวัดไดโอดอาเรย์

บทคัดย่อ

คาเฟอีนเป็นสารประกอบอินทรีย์ประเภทอัลคาลอยด์ มีฤทธิ์กระตุ้นระบบประสาทส่วนกลางมักพบในเมล็ดกาแฟ สำหรับงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หาปริมาณคาเฟอีนในเมล็ดกาแฟพันธุ์อาราบิก้า (Caffea Arabica L.) ด้วยเทคนิคโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูงตรวจวัดด้วยไดโอดอาเรย์ที่ความยาวคลื่น 274 nm ทำการสกัดคาเฟอีนจากเมล็ดกาแฟด้วยอัลตราซาวด์ช่วยในการสกัดใช้ตัวทำละลายเมทานอลร่วมกับน้ำ สภาวะที่เหมาะสมสำหรับการแยกใช้คอลัมน์ชนิด C8 ร่วมกับการใช้เฟสเคลื่อนที่แบบไอโซเครติกประกอบด้วยตัวทำละลายเมทานอลต่อน้ำในอัตราส่วน 30:70 โดยปริมาตร ใช้อัตราการไหล 1 mL/min ปริมาตรการฉีด 5 µl การประเมินความใช้ได้ของวิธีการวิเคราะห์ พบว่า มีความสัมพันธ์เป็นเส้นตรงในช่วงความเข้มข้น 0.50 – 10.00 µg/mL (ค่าสัมประสิทธิ์การตัดสินใจ, R2 เท่ากับ 0.9999) ค่าขีดจำกัดในการตรวจพบและขีดจำกัดในการวัดเชิงปริมาณ เท่ากับ 0.13 และ 0.43 µg/mL ตามลำดับค่าร้อยละส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพันธ์อยู่ในช่วง 1.02-5.21% และค่าร้อยละการกลับคืนอยู่ในช่วง 96.00-98.50% วิธีวิเคราะห์นี้ ได้นำไปประยุกต์ใช้ในการหาปริมาณคาเฟอีนในตัวอย่างเมล็ดกาแฟคั่วพันธุ์อาราบิก้าที่ปลูกพื้นที่ต่างกัน และพบปริมาณคาเฟอีนในตัวอย่างมีค่าอยู่ในช่วงความเข้มข้น 1.10-1.49 % โดยน้ำหนัก

References

Piotr Konieczka P., Aliaño-González M.J., Ferreiro-González M., Barbero G.F., Palma M. (2020). Characterization of arabica and robusta coffees by ion mobility sum spectrum. Sensors. 20(11), 3123 (1-15).

พัชนี สุวรรณวิศลกิจ. (2542). กาแฟสกัดคาเฟอีน. วารสารเกษตร. 15(1), 1–10.

Wanyika H., Gatebe E., Gitu L., Ngumba E., Maritim C. (2010). Determination of caffeine content of tea and instant coffee brands found in the Kenyan market. African Journal of Food Science. 4(6), 353–358.

Pokhrel P., Shrestha S., Rijal S.K., Rai K.P. (2016). A simple HPLC Method for the Determination of Caffeine Content in Tea and Coffee. Journal of Food Science and Technology Nepal. 9, 74–78.

สุพัตรา รักษาพรต, สุนิษา สุวรรณเจริญ, เรืองวิทย์ สว่างแก้ว, เกศสุดา สามารถ, จิตรลดา บุญเฒ่า. (2561) การผลิตสบู่คาเฟอีนเพื่อเพิ่มมูลค่ากากกาแฟเหลือทิ้ง. วารสารวิทยาศาสตร์ มข. 46(1), 38–43.

Shehata A.B., Rizk M.S., Rend E.A. (2016). Certification of caffeine reference material purity by ultraviolet/visible spectrophotometry and high-performance liquid chromatography with diode-array detection as two independent analytical methods. Journal of Food Drug Anallysis. 24(4), 703–715.

Bohrer D., Lapinski J., De Carvalho L.N., Do Nascimento P.T., Viana C. (2019) Development and Validation of an HPLC-DAD Method to Quantify Caffeine in Time-release Dosage Forms. Indian Journal of Pharmaceutical Sciences. 81(4), 626-632.

Lopez-Sanchez R. del C., Lara-Diaz V.J., Aranda-Gutierrez A., Martinez-Cardona J.A., Hernandez J.A. (2018). HPLC Method for Quantification of Caffeine and Its Three Major Metabolites in Human Plasma Using Fetal Bovine Serum Matrix to Evaluate Prenatal Drug Exposure. Journal of Analytical Methods in Chemistry. 2018, 1-11.

Naser L.R., Sameh A., Muzaffar I., Omar A.R., Ahmed M.A. (2018). Comparative evaluation of caffeine content in Arabian coffee with other caffeine beverages. African Journal of Pharmacy and Pharmacology. 12(2), 19–26.

Craig A.P., Fields C., Liang N., Kitts D., Erickson A. (2016). Performance review of a fast HPLC-UV method for the quantification of chlorogenic acids in green coffee bean extracts. Talanta. 154, 481-485.

Aly A.A., Kassem M.A., Amin A.S. (2013). Determination of caffeine in roasted and irradiated coffee beans with gamma rays by high performance liquid chromatography. Food Science and Quality Management. 22, 28-34.

Lima A.R., Pereira R.G., Abrahão S.A., Zangeronimo M.G., Paula F.B., Duarte S.M. (2013). Effect of decaffeination of green and roasted coffees on the in vivoantioxidant activity and prevention of liver injury in rats. Revista Brasileira de Farmacognosia. 23(3), 506-512.

Karima B., Amira-Guebailia H., Boulmokh Y., Houache O. (2014). HPLC coupled to UV–vis detection for quantitative determination of phenolic compounds and caffeine in different brands of coffee in the Algerian market. Journal of the Taiwan Institute of Chemical Engineers. 45, 1314–1320.

ทิพวรรณ นิ่งน้อย. (2549). แนวปฏิบัติการทดสอบความถูกต้องของวิธีวิเคราะห์ทางเคมีโดยห้องปฏิบัติการเดียว. นนทบุรี: กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.

Chandran S., Singh R. (2007). Comparison of various international guidelines for analytical method validation. Die Pharmazie . 62, 4–14.

Jitkaew N., Sinaviwat S. (2022). Method validation for determination of sucralose in beverage by high performance liquid chromatography. Bulletin of Applied Sciences. 11(11), 35–44.

Tanaviyutpakdee P., Karnpanit W., Alongkornchotikul R. (2022). The Importance of Method Validation for Risk Assessment of Exposure to Chemicals in Foods. Thai Journal of Toxicology 37(1), 27–44.

Rostagno M.A., Manchón N., D’Arrigo M., Guillamón E., Villares A., García-Lafuente A., et al. (2011). Fast and simultaneous determination of phenolic compounds and caffeine in teas, mate, instant coffee, soft drink and energetic drink by high-performance liquid chromatography using a fused-core column. Analytica Chimica Acta. 685, 204–211.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

12-01-2024