การออกแบบแผนที่และปฏิทินการท่องเที่ยวด้วยเรขศิลป์ บ้านเกิดพระยาพิชัยดาบหัก อำเภอพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์

Main Article Content

อุสุมา พันไพศาล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบแผนที่และปฏิทินการท่องเที่ยวบ้านเกิดพระยาพิชัยด้วยเรขศิลป์ อำเภอพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์ และประเมินผลความพึงพอใจของคนในชุมชนและนักท่องเที่ยวที่มีต่อแผนที่ที่ออกแบบ ด้วยวิธีการวิจัยแบบวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยมีวิธีดำเนินระดมความคิดเห็นของผู้มีส่วนได้เสียประกอบด้วย ผู้นำชุมชนจำนวน 2 คน ตัวแทนชุมชน ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวในพื้นที่ จำนวน 3 คน และประชาชนในชุมชนทั่วไป 10 คน จากการสัมภาษณ์และการระดมความคิดของผู้มีส่วนได้เสียของการจัดทำแผนที่ ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบของแผนที่ใช้การจัดองค์ประกอบของเรขศิลป์ ได้แก่ การจัดวางองค์ประกอบ อักษรและสี ความเหมาะสมของรูปแบบการจัดวางแผนที่เส้น และปฏิทินท่องเที่ยวบ้านพระยาพิชัย อำเภอทองพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์ อีกทั้งรูปภาพที่ใช้เป็นภาพประกอบบนแผนที่สามารถสื่อถึงสถานที่นั้น ๆ ได้อย่างชัดเจนและเข้าใจง่าย และการจัดวางองค์ประกอบโดยรวมของแผนที่มีความเหมาะสม รวมถึงแผนที่สามารถดึงดูดให้ผู้ใช้สนใจในตัวแผนที่ มีค่าเฉลี่ย 4.66 ซึ่งอยู่ในช่วงน้ำหนักคะแนนระหว่าง 4.50-5.00 เมื่อเทียบกับเกณฑ์แล้วความพึงพอใจของกลุ่มตัวอย่าง อยู่ในเกณฑ์ ความพึงพอใจในระดับมากที่สุด ในด้านผลการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า ผู้มีส่วนได้เสียมีการตระหนัก              ถึงความสำคัญของการใช้สื่อทัศนศิลป์ในการสื่อสารอัตลักษณ์ชุมชน โดยเฉพาะการใช้ภาพและรูปทรงที่สื่อถึงวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของพระยาพิชัย ส่งผลให้แผนที่ไม่เพียงแต่เป็นเครื่องมือในการนำทาง แต่ยังเป็นสื่อกลางในการถ่ายทอดเรื่องราวของท้องถิ่นและส่งเสริมความภาคภูมิใจของชุมชน อีกทั้งข้อเสนอเชิงนโยบายแนะนำให้ภาครัฐและหน่วยงานท้องถิ่นส่งเสริมการบูรณาการองค์ความรู้ด้านศิลปะกับการท่องเที่ยว รวมถึงสนับสนุนให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการออกแบบและผลิตสื่อท่องเที่ยวอย่างต่อเนื่อง เพื่อสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมในระดับพื้นที่

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พันไพศาล อ. (2024). การออกแบบแผนที่และปฏิทินการท่องเที่ยวด้วยเรขศิลป์ บ้านเกิดพระยาพิชัยดาบหัก อำเภอพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารเทคโนโลยีและนวัตกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 7(2), 36–45. สืบค้น จาก https://ph03.tci-thaijo.org/index.php/JTI_URU/article/view/3930
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จนัธ เที่ยงสุรินทร์. (2564). การออกแบบเรขศิลป์เพื่อเปลี่ยนสภาพนอน-เพลสโดยใช้แนวคิดพลเมืองโลกร่วมกับทุนทางวัฒนธรรมไทย กรณีศึกษาเมืองพิมาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนกฤต ดิษยครินทร์. (2565). การออกแบบเรขศิลป์เพื่อประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวแคมป์ปิ้งจังหวัดปราจีนบุรี. Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 8309. https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/8309.

ธนวัฒน์ สินเทา. (2560). การออกแบบเรขศิลป์จากผญา. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

บัวรัตน์ ศรีนิล. (2560). เอกสารประกอบการเรียน การออกแบบวิจัยธุรกิจ การเก็บรวบรวมข้อมูลการออกแบบสอบถามและการเลือกตัวอย่าง. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พิสิฐ ตั้งพรประเสริฐ. (2560). การออกแบบเครื่องหมายบนแผนที่เพื่อใช้กำกับความหมายบ่งชี้จุดท่องเที่ยวจังหวัดเชียงราย. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทยสาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ, 10(2), 2871-2882.

Chapman C. (2014). Color for Web Design. London: ILEX.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Meggs, P. B. (1998). Type & Image: The Language of Graphic Design. New York: Van Nostrand Reinhold.

Robinson, K. S. (2005). Forty signs of rain. Spectra. New York: Hachette Book Group.