การประเมินความสามารถในการเดินและศักยภาพของการเดินในเขตเทศบาลตำบลหัวไทร เพื่อพัฒนาสภาพแวดล้อมเมือง
DOI:
https://doi.org/10.14456/jeit.2025.9คำสำคัญ:
ดัชนีความสามารถในการเดิน, การประเมินทางเท้า, เทศบาลตำบลหัวไทร, ความปลอดภัยของคนเดินเท้า, การข้ามถนนบทคัดย่อ
การเดินเป็นรูปแบบการเดินทางพื้นฐานที่มีบทบาทสำคัญในการเข้าถึงบริการและกิจกรรมในชีวิตประจำวัน รวมถึงส่งเสริมสุขภาพ ลดการใช้พลังงาน และสนับสนุนการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและประเมินความสามารถในการเดิน (Walkability) ภายในเขตเทศบาลตำบลหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยใช้ดัชนีความสามารถในการเดิน (Walkability Index: WI) เป็นเครื่องมือหลัก ร่วมกับระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed-Methods Research) ซึ่งประกอบด้วยแบบสอบถามจากประชาชน 400 คน สัมภาษณ์เชิงลึกเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น และการสำรวจภาคสนาม โดยผลการประเมินพบว่า ค่าดัชนี WI เฉลี่ยอยู่ที่ 71.18 คะแนน ซึ่งอยู่ในระดับ “ดี” โดยปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการเดินมากที่สุด ได้แก่ การบำรุงรักษาและความสะอาดของทางเท้า ความพร้อมของทางข้ามถนน และความปลอดภัยจากอาชญากรรม อย่างไรก็ตาม ยังพบข้อจำกัดในด้านสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้พิการ ความปลอดภัยของการข้ามถนนในบางพื้นที่ และพฤติกรรมของผู้ขับขี่ที่ยังไม่เป็นมิตรต่อคนเดินเท้า งานวิจัยนี้นำเสนอแนวทางในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทางเท้าให้มีความต่อเนื่อง ปลอดภัย และรองรับการเข้าถึงของประชาชนทุกกลุ่ม โดยเฉพาะผู้เปราะบาง เช่น ผู้สูงอายุและผู้พิการ ทั้งนี้ผลการศึกษาเป็นข้อมูลสำคัญที่สามารถนำไปใช้สนับสนุนนโยบายท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการเดินเท้าในชุมชน และบรรลุเป้าหมายการพัฒนาเมืองอย่างยั่งยืน
References
[1] J. Gehl, Life Between Buildings: Using Public Space, 6th ed. Washington, DC: Island Press, 2011.
[2] L. D. Frank, P. Engelke and T. L. Schmid, Health and Community Design: The Impact of the Built Environment on Physical Activity. [Online]. Available: ResearchGate, vol. 59, pp. 250–251, 2003.
[3] V. Mehta, "Walkable streets: pedestrian behavior, perceptions and attitudes," J. Urbanism: Int. Res. Placemaking Urban Sustain., vol. 1, no. 3, pp. 217–245, Nov. 2008. DOI: 10.1080/17549170802529480.
[4] S. H. Rogers, et al., "Examining walkability and social capital as indicators of quality of life at the municipal and neighborhood scales," Appl. Res. Qual. Life, vol. 6, no. 2, pp. 201–213, Jun. 2011. DOI: 10.1007/s11482-010-9132-4.
[5] M. Southworth, "Designing the walkable city," J. Urban Plann. Dev., vol. 131, no. 4, pp. 246–257, Dec. 2005. DOI: 10.1061/(ASCE)0733-9488(2005)131:4(246).
[6] T. Litman, Evaluating Transportation Equity. Victoria, Canada: Victoria Transport Policy Institute, 2017.
[7] R. Ewing and R. Cervero, "Travel and the built environment: A meta-analysis," J. Am. Plann. Assoc., vol. 76, no. 3, pp. 265–294, Jun. 2010. DOI: 10.1080/01944361003766766.
[8] E. Leslie, et al., "Walkability of local communities: Using geographic information systems to objectively assess relevant environmental attributes," Health Place, vol. 13, no. 1, pp. 111–122, Mar. 2007. DOI: 10.1016/j.healthplace.2005.11.001.
[9] J. Pichitlamken and J. Kamphorst, "Pedestrian infrastructure and walkability in Thai cities," Urban Stud. J., vol. 57, no. 2, pp. 320–337, 2020.
[10] United Nations, "Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development," 2015. [Online]. Available: https://sdgs.un.org/2030agenda. [Accessed: Mar. 10, 2025].
[11] H. V. Krambeck, "The global walkability index," M.S. thesis, Dept. Urban Studies, Massachusetts Institute of Technology, 2006. [Online]. Available: https://dspace.mit.edu/handle/1721.1/34409. [Accessed: Mar. 10, 2025].
[12] J. Leather, H. Fabian, G. Sudhir and A. Mejia, Walkability and Pedestrian Facilities in Asian Cities: State and Issues, Asian Development Bank, no. 17, 2011. [Online]. Available: https://www.adb.org/publications/walkability-and-pedestrian-facilities-asian-cities-state-and-issues. [Accessed: Sep. 13, 2023].
[13] M. A. Alfonzo, "To walk or not to walk? The hierarchy of walking needs," Environ. Behav., vol. 37, no. 6, pp. 808–836, Nov. 2005. DOI: 10.1177/0013916504274016.
[14] A. Forsyth and M. Southworth, "Cities afoot—Pedestrians, walkability and urban design," J. Urban Des., vol. 13, no. 1, pp. 1–3, Feb. 2008. DOI: 10.1080/13574800701816896.
[15] R. Imrie, "Universalism, universal design and equitable access to the built environment," Disabil. Rehabil., vol. 34, no. 10, pp. 873–882, May 2012. DOI: 10.3109/09638288.2011.624250.
[16] K. L. Cain et al., "Development and reliability of a streetscape observation instrument for international use: MAPS-global," Int. J. Behav. Nutr. Phys. Act., vol. 15, no. 1, p. 19, Feb. 2018. DOI: 10.1186/s12966-018-0650-z.
[17] A. C. Lusk, P. G. Furth, P. Morency, L. F. Miranda-Moreno, W. C. Willett and J. T. Dennerlein, "Risk of injury for bicycling on cycle tracks versus in the street," Injury Prev., vol. 17, no. 2, pp. 131–135, Apr. 2011. DOI: 10.1136/ip.2010.028696.
[18] R. J. Schneider, R. M. Ryznar and A. J. Khattak, "An accident waiting to happen: A spatial approach to proactive pedestrian planning," Accid. Anal. Prev., vol. 36, no. 2, pp. 193–211, Mar. 2004. DOI: 10.1016/S0001-4575(02)00149-5.
[19] S. Foster, et al., "Safe RESIDential Environments? A longitudinal analysis of the influence of crime-related safety on walking," Int. J. Behav. Nutr. Phys. Act., vol. 13, no. 1, p. 22, Feb. 2016. DOI: 10.1186/s12966-016-0343-4.
[20] T. Yamane, Statistics: An Introductory Analysis, 3rd ed. New York, NY: Harper and Row, 1973.
[21] W. E. Marshall and N. W. Garrick, "Street network types and road safety: A study of 24 California cities," Urban Des. Int., vol. 15, no. 3, pp. 133–147, Sep. 2010. DOI: 10.1057/udi.2009.31
[22] B. E. Saelens, J. F. Sallis and L. D. Frank, "Environmental correlates of walking and cycling: Findings from the transportation, urban design, and planning literatures," Ann. Behav. Med., vol. 25, no. 2, pp. 80–91, 2003. DOI: 10.1207/S15324796ABM2502_03.
[23] E. Talen and J. Koschinsky, "The walkable neighborhood: A literature review," Int. J. Sustain. Land Use Urban Plann., vol. 1, no. 1, Mar. 2013. DOI: 10.24102/ijslup.v1i1.211.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
หมวดหมู่
License
Copyright (c) 2025 วารสารวิศวกรรมและเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ของวารสาร
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารศูนย์ดัชนีการอ้างอิงวารสารไทย ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารศูนย์ดัชนีการอ้างอิงวารสารไทย ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศูนย์ดัชนีการอ้างอิงวารสารไทย หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารศูนย์ดัชนีการอ้างอิงวารสารไทยก่อนเท่านั้น
