สมบัติทางกลของยางธรรมชาติที่เติมฟองน้ำลาเท็กซ์เหลือทิ้งจากอุตสาหกรรม

บทคัดย่อ

ฟองน้ำลาเท็กซ์เหลือทิ้งเป็นของเสียจากกระบวนการผลิตหมอนและที่นอน งานวิจัยนี้จึงมีความสนใจที่จะนำฟองน้ำลาเท็กซ์เหลือทิ้งกลับมาใช้ใหม่เป็นสารตัวเติมให้กับยาง STR 5L เพื่อลด ต้นทุนของผลิตภัณฑ์ยางและเป็นการเพิ่มมูลค่าให้กับของเสียจากอุตสาหกรรมหมอนและที่นอน โดย เริ่มจากการบดฟองน้ำลาเท็กซ์เหลือทิ้งให้มีขนาดเล็กด้วยเครื่องย่อยและบดละเอียดด้วยเครื่องบด ผสมแบบสองลูกกลิ้ง ตามด้วยการร่อนผ่านตะแกรงเบอร์ 10 จากนั้นนำมาผสมกับยาง STR 5L ด้วย เครื่องบดผสมแบบสองลูกกลิ้ง โดยแปรปริมาณฟองน้ำลาเท็กซ์เหลือทิ้งที่บดย่อยแล้ว 5 ระดับ คือ 0, 15, 30, 45 และ 60 phr ตามลำดับ สารเคมียางอื่น ๆ ที่เติม ประกอบด้วยกรดสเตียริก 5 phr, ซิงค์ออกไซด์ 1.5 phr, วิงสเตย์ แอล 1 phr, ซีบีเอส 1 phr และกำมะถัน 2 phr ทำการอัดขึ้นรูปยางคอมพาวน์ดที่เตรียมได้ให้เป็นแผ่นยางคงรูปขนาด 25x25x0.2 เซนติเมตร ด้วยเครื่องอัดขึ้นรูปด้วย ความร้อนที่อุณหภูมิ 150 องศาเซลเซียส จากนั้นทำการทดสอบสมบัติความทนต่อแรงดึงตาม มาตรฐาน ASTM D412 (Die C) พบว่าสมบัติความต้านทานต่อแรงดึงมีค่าลดลงตามปริมาณฟองน้ำ ลาเท็กซ์เหลือทิ้งที่เพิ่มขึ้น โดยความทนต่อแรงดึงต่ำสุดอยู่ที่ 3.59 MPa เมื่อทดสอบสมบัติความแข็ง ของยางคงรูปมาตรฐาน ASTM D2240 (Shore A) พบว่า เมื่อเปรียบเทียบกับยางธรรมชาติที่ไม่มี ส่วนผสมฟองน้ำลาเท็กซ์เหลือทิ้ง ความแข็งของยางเพิ่มสูงขึ้นตามปริมาณฟองน้ำลาเท็กซ์เหลือทิ้ง โดยค่าความแข็งสูงสุดที่ได้อยู่ที่ 55 Shore A