Wireless Remote-Controlled Automatic Wastewater Treatment Boat
Main Article Content
Abstract
This research aims to develop a wireless remote-controlled automatic wastewater treatment boat. The sample group consisted of 10 students from the Information Technology program at the College of Computing, Khon Kaen University, who were purposively selected and who voluntarily used the wastewater treatment boat. The research tools included the wastewater treatment boat itself, performance testing in each function, and satisfaction questionnaire. The statistics used in the study were mean and standard deviation. The research findings revealed that 1) The wastewater treatment boat consists of three main components: (1) the control box for managing the boat’s system, which operates and commands the equipment within the boat, (2) an application used for controlling the boat’s direction and movement via a wireless smartphone connection, and (3) the integration of the boat’s functionality with the Internet of Things (IoT); 2) the performance testing results showed 100% accuracy in evaluating the boat's operational control functions, including navigation control, route pinning, and the release of microorganisms; and 3) the satisfaction survey results from the sample group indicated a high level of satisfaction with the wastewater treatment boat.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมควบคุมมลพิษ. (2565). คู่มือการจัดการน้ำเสียชุมชนภาคประชาชน. https://www.pcd.go.th/waters/
ณัฐสุต จันทร์บุญเรือง, รัฐธรรมนูญ รวยกระบือ, และภากร นาคศรี. (2561). เรือเก็บขยะควบคุมผ่านระบบแอนดรอยด์ [โปสเตอร์นำเสนอในที่ประชุม]. การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 5 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
ณัฏฐพล เจริญศิริ, ประชาสันต์ แว่นไธสง, และกฤษณพล เกิดทองคำ. (2563). ระบบแจ้งเตือนอุณหภูมิและความชื้นสำหรับห้องควบคุมไฟฟ้า สำหรับบริษัทสงวนวงษ์อุตสาหกรรม จํากัด. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งรัตนโกสินทร์, 2(3), 119-132.
ถนัดกิจ ชารีรัตน์, สมภพ สนองราษฎร์, ชนาธิป นาโสก, และจารวี ไชยกำบัง. (2561). การเพิ่มประสิทธิภาพของระบบโปรยกรองด้วยคอนกรีตพรุนในการบำบัดน้ำเสีย. วารสารวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมไทย, 32(2), 33-43.
ทัศนีย์ สดใส, บุญนาค แพงชาติ, และไกรวิชญ์ เรืองฤาหาร. (2566). การศึกษาประสิทธิภาพของระบบบำบัดน้ำเสียของโรงพยาบาลชุมชนจังหวัดสกลนคร. วารสารสุขภาพและสิ่งแวดล้อมศึกษา, 8(3), 322-324.
พรวนา รัตนชูโชค. (2562). การพัฒนาระบบตรวจวัดคุณภาพน้ำโดยใช้ IoT เพื่อติดตามคุณภาพน้ำผ่านแอปพลิเคชัน. วารสารการวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยมหิดล, 17(3), 45-52.
พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ. (2564, 18 ธันวาคม). ปัญหาน้ำเน่าเสียในประเทศไทย. พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ. https://www.nsm.or.th/nsm/th/node/6251
มงคล จงสุพรรณพงศ์ และสันทัด ศิริอนันต์ไพบูลย์. (2552). เครื่องบำบัดน้ำเสียด้วยโอโซนในสภาพความดันสูงสำหรับบ่อเลี้ยงกุ้งและชุมชน. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 10(1), https://ejournals.swu.ac.th/index.php/jedu/article/view/827
รัตนกมลณ์ สันต์ฤทัยชยะกรู. (2564). แนวทางการพัฒนาการจัดการทรัพยากรน้ำ: กรณีศึกษาประเทศสิงคโปร์. วารสารเอเชียตะวันออกและอาเซียนศึกษา, 21(2), 162-187.
ฤทธี อุ่นเจริญ. (2559). การควบคุมการเคลื่อนที่ของเรือคายัคตามจุดพิกัดที่กำหนด. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. https://repository.rmutt.ac.th
สถาบันวิทยาการหุ่นยนต์ภาคสนาม (FIBO). (2553). เรืออัตโนมัติ: ควบคุมการเคลื่อนที่ด้วย GPS สำหรับงานทางด้านสิ่งแวดล้อม. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. https://fibo.kmutt.ac.th/gps
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2555). ระเบียบวิธีการวิจัยสำหรับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2553). กังหันชัยพัฒนา: นวัตกรรมเพื่อการพัฒนาคุณภาพน้ำ. วารสารเศรษฐกิจพัฒนา, 16(2), 45-50.
ฮากีมี สะแปอิง, รุสชีลาวาตี บินดอเลาะ, มูฮํามัดซารีฟี ซาสือรี, ฟิรดาว ลูโบะเด็ง, เปาซี วานอง, และ อิบรอฮิม สารีมาแซ. (2564). แนวทางในการจัดการน้ำเสียในชุมชนเขตเทศบาลเมืองนราธิวาส จังหวัดนราธิวาส. วารสารสมาคมรัฐประศาสนศาสตร์แห่งประเทศไทย, 6(1), 20-36.
Adamson University. (2019). Palencia wins DOST-NAST G.Y. Zara Award. https://www.adamson.edu.ph/v1/?page=view-news&newsid=1737