ศักยภาพของผู้ดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง ตำบลคุ้งตะเภา อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์

บทคัดย่อ

การศึกษาภาคตัดขวางครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและความต้องการ ศักยภาพและ ระดับความเครียดของผู้ดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง ประชากร คือผู้ดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง
จำนวน 50 คน ในต าบลคุ้งตะเภา อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ผลการศึกษา พบว่า โดยภาพรวมผู้ดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง มีปัญหาระดับน้อย (µ= 2.41, =0.79) โดยมีปัญหาด้านสวัสดิการทางสังคมมากที่สุด (µ=2.60, =0.78) รองลงมาคือ ด้านการรับรู้และเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร (µ=2.34,  =0.79) และมีปัญหาด้านการดูแลน้อยที่สุด (µ=2.20,=0.78) ผู้ดูแลมีความต้องการต่อการดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานลาง(µ=3.28, = 0.84) มีความต้องการด้านสวัสดิการสังคมมากที่สุด (µ=3.31, =0.86) รองลงมา คือด้านการดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง (µ=3.26, = 0.88) ด้านการรับรู้และเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร(µ=3.26, = 0.79) ศักยภาพของผู้ดูแล ในภาพรวมอยู่ในระดับดี(µ=3.07, = 0.66) โดยมีศักยภาพด้านการดูแลร่างกายมากที่สุด (µ=3.13, = 0.69) รองลงมาคือด้านสิ่งแวดล้อม (µ=3.07, = 0.54) และด้านสุขภาพจิต (µ=3.00, = 0.76) ผู้ดูแลมีระดับความเครียดโดยรวมอยู่ในระดับต่ า(µ=3.44, = 2.55) โดยต้องพยายามปรับตัวหรือสภาพจิตใจและอารมณ์ และเกิดปัญหาด้านการเงินมากที่สุด รองลงมา คือ รู้สึกไม่สบายใจที่ผู้สูงอายุไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ดังนั้นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรพัฒนาศักยภาพผู้ดูแลผู้สูงอายุในการจัดการความเครียด การจัดการด้านการเงิน การสร้างอาชีพและหารายได้เสริม รวมทั้งการจัดสวัสดิการให้สอดคล้องกับความจำเป็นและต้องการของผู้สูงอายุที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง