แนวทางการปรับปรุงทางเดินเท้าเพื่อคนทั้งมวล ย่านสำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ที่ 7 ศูนย์ราชการจังหวัดขอนแก่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพด้วยการสำรวจพื้นที่ย่านสำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ที่ 7 ศูนย์ราชการจังหวัดขอนแก่น โดยมีการสำรวจด้วยการให้ทีมสำรวจเดินทางด้วยการจำลองสภาพความพิการทางร่างกายนั่งเก้าอี้ล้อ โดยใช้เครื่องมือในการเก็บข้อมูล ได้แก่ การบันทึกด้วยตารางตรวจสอบความพร้อมในการรองรับการใช้งานตามหลักการออกแบบเพื่อทุกคน การสังเกตการณ์ และการถ่ายภาพ จากนั้นจึงนำมาสรุปเป็นแนวทางการออกแบบปรับปรุงเพื่อเป็นข้อเสนอแนะ
ผลการสำรวจพบว่า พื้นทางเท้าชำรุด แคบ มีขยะทิ้งกระจัดกระจาย และมีสิ่งกีดขวางบนทางเดินเท้า ข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหาโดยทางภาครัฐควรมีการจัดการอย่างจริงจัง ซ่อมแซมและบำรุงรักษาทางเดินเท้าและถนน ให้ใช้พื้นที่ของหน่วยงานถอยร่นแนวเขตรั้วเพื่อเพิ่มระยะความกว้างให้ทางเดินเท้า จัดแบ่งเส้นทางถนน คนเดิน และทางจักรยานให้ชัดเจน รวมทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกทางคมนาคมโดยรถประจำทาง จัดให้มีทางลาดสำหรับเก้าอี้ล้อ ทางม้าลายสำหรับข้ามถนน ออกแบบภูมิทัศน์ให้บริเวณต้นไม้ใหญ่เป็นสวนสาธารณะขนาดเล็ก สร้างความปลอดภัยและยกระดับคุณภาพชีวิตที่ดีแก่ผู้ใช้งาน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Connell, B. R., and others. (1997). The 7 Principles of Universal Design. [Cited 8 Oct 2017.] Available from URL: https://projects.ncsu.edu/ncsu/design/cud/about_ud/udprinciplestext.htm
Enscape3D. (2020). Real-time rendering & virtual reality [computer program]. Karlsruhe: Enscape. Accessed March 12, 2020. Available From https://enscape3d.com/
Illumination, I. C. o. (2019). CIE 236: 2019. Lighting for pedestrians: a summary of empirical data: International Commission on Illumination Vienna, Austria.
Preiser, Wolfgang F.E., and Elaine Ostroff. (2001). Universal Design Handbook. New York: McGraw-Hill.
Trimble. (2020). SketchUp Educational Use [computer program]. California: Trimble Navigation Limited. Accessed March 12, 2020. Available From https://www.sketchup.com
กระทรวงมหาดไทย, ก. (2555). มาตรฐานไฟฟ้าสาธารณะ มาตรฐานการติดตั้งไฟฟ้าสาธารณะ. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการบริหารงานองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, หน้าที่ 15-18.
สมาคมสถาปนิกสยาม. (2557). ข้อแนะนำการออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับทุกคน. สมาคมสถาปนิกสยาม ในพระบรมราชูปถัมภ์ กรุงเทพฯ: พลัสเพรส.
สำนักช่าง องค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น. (2564). (ร่าง) รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการจัดทำกรอบแนวทางการปรับปรุงผังแม่บทศูนย์ราชการและแผนปฏิบัติการตามผังแม่บทเมืองหลัก: ขอนแก่น (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2564). ขอนแก่น: องค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น.
สัญชัย สันติเวส. (2558). แนวทางการออกแบบเรือนพยาบาลสำหรับคนพิการ : กรณีศึกษา โรงเรียนศรีสังวาลย์ขอนแก่น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian e-journal, ปีที่ 8, ฉบับที่ 3, (กันยายน-ธันวาคม), 2558, มหาวิทยาลัยศิลปากร, หน้าที่ 1284-1298.
สัญชัย สันติเวส และ นิธิวดี ทองป้อง. (2560). ทัศนคติของคนไทยที่มีต่อสิ่งอำนวยความสะดวกของผู้พิการที่ถูกออกแบบเพื่อคนทั้งมวลในที่สาธารณะ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian e-journal, ปีที่ 10, ฉบับที่ 3, (กันยายน-ธันวาคม), 2560, มหาวิทยาลัยศิลปากร, หน้าที่ 1360-1370.
สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา (2548). กฎกระทรวง : กำหนดสิ่งอำนวยความสะดวกในอาคารสำหรับผู้พิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา พ.ศ. 2548. พระราชบัญญัติความคุมอาคาร พ.ศ. 2522.
สำนักงานนโยบายและแผนสิ่งแวดล้อม. (2541). ผังแม่บทศูนย์ราชการและแผนปฏิบัติการตามผังแม่บทในเมืองหลัก : ขอนแก่น. คณะกรรมการจัดระบบศูนย์ราชการ.
