อัตลักษณ์สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นเรือนแถวย่านตลาดน้ำภาคกลาง
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาอัตลักษณ์สถาปัตยกรรมจากเรือนแถวลุ่มแม่น้ำ ผ่านการเก็บข้อมูลลงพื้นที่สำรวจสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นเรือนแถวย่านตลาดน้ำภาคกลาง ในขอบเขตการศึกษาอยู่ 2 กลุ่มพื้นที่คือ กลุ่มเรือนแถวย่านตลาดน้ำด้านทิศตะวันออกและด้านทิศตะวันตก เพื่อเป็นพื้นที่ตัวแทนศึกษารูปแบบ ลักษณะและองค์ประกอบของเรือนในแต่ละช่วงอายุ โดยสำรวจภาคสนามเพื่อเก็บข้อมูลพื้นฐานและทำการคัดเลือกเรือนพื้นถิ่นในแต่ละชาติพันธุ์
จากการศึกษาพื้นที่ทางกายภาพของภูมิศาสตร์ที่ตั้งถิ่นฐานสังคมลุ่มแม่น้ำ ในช่วงปี พ.ศ. 2250-2475 บริเวณย่านตลาดน้ำภาคกลาง สำรวจพบพื้นที่ตัวแทนสำคัญที่สามารถอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างบริบททางภูมิทัศน์วัฒนธรรมกับบริบททางวัฒนธรรม ที่ผ่านช่วงเปลี่ยนแปลงสมัยการปกครอง ภายใต้ลักษณะเฉพาะของสังคมลุ่มแม่น้ำใน 2 ฝั่งด้านทิศตะวันออกคือ ตลาดน้ำบ้านใหม่ จังหวัดฉะเชิงเทรา และฝั่งด้านตะวันตกคือ ตลาดน้ำอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม ยังคงความเป็นอัตลักษณ์เก่าเดิมจากบริบททางวัฒนธรรมจีนที่สืบต่อจากบรรพบุรุษในลักษณะรูปแบบระบบเครือญาติ และปรากฏลักษณะภูมิปัญญาทางสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นที่สื่อผ่านเรือนแถวย่านตลาดน้ำ ในลักษณะเฉพาะของสังคมลุ่มแม่น้ำ ตามรูปแบบแนวคิดการเปลี่ยนถ่ายทางวัฒนธรรม
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Oliver, Paul. (1997). Encyclopedia of vernacular architecture of the world. volume 1: Cambridge University Press.
Rapoport, Amos. (1990). The meaning of the built environment. volume : University of Arizona Press.
Speiregen, Paul David (1965). Urban Design the Architecture of Towns and Cities.
กิตติพงษ์ ล้ออุทัย. (2554). แนวคิดในการอนุรักษ์และพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืนกรณีศึกษา: ชุมชนตลาดล่าง ในเขตเมืองเก่าลพบุรี. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกรียงไกร เกิดศิริ. (2559). ชุมชนกับภูมิทัศน์วัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อุษาคเนย์.
คณิตา เลขะกุล. (2556). เมืองแม่กลอง จังหวัดสมุทรสงคราม: ประวัติศาสตร์สมุทรสงคราม ความเป็นอยู่และประเพณีและภูมิประเทศและการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: บริษัท ด่านสุทธาการพิมพ์ จำกัด.
จันทนา เอี่ยมวิลัย. (2556). ภูมิทัศน์วัฒนธรรมของเมืองเก่าลพบุรี. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจนยุทธ ล่อใจ. (2561). สถาปัตยกรรมพื้นถิ่น และสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ประติมา นิ่มเสมอ. (2555). ประเพณีที่เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ประสงค์ เอี่ยมอนันต์. (2534). แนวทางในการอนุรักษ์และพัฒนาเมืองเก่าลพบุรี. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการออกแบบและวางผังชุมชนเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วีระ อินพันทัง. (2550). ปลูกเรือนคล้อยตามผืนดิน ปักถิ่นคล้อยตามสายน้ำ: รวมบทความทางวิชาการว่าด้วยสถาปัตยกรรมและภูมิปัญญาชาวบ้าน. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2559). ลักษณะสำคัญของ “สังคมลุ่มแม่น้ำ”: ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น: “แนวคิดและวิธีการ.” เข้าถึงเมื่อ 25 พฤษภาคม 2563 จาก http://lek-prapai.org/home
อรศิริ ปาณินท์ และคณะ. (2543). “ความหลากหลายของเรือนพื้นถิ่นไทย.” เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 22-23 มิถุนายน 2543 กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.