อนุสรณ์สถานพระเทพวิทยาคม: การออกแบบสถาปัตยกรรมเพื่อความยั่งยืน
Main Article Content
บทคัดย่อ
"อนุสรณ์สถานพระเทพวิทยาคม" (หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ) เป็นอาคารที่มีการออกแบบเพื่อใช้สำหรับเป็นอนุสรณ์ในการพิธีพระราชทางเพลิงศพพระเทพวิทยคมเป็นกรณีพิเศษ เป็นสถานที่สำหรับรวบรวมประวัติเพื่อการเผยแพร่ให้แก่อนุชนรุ่นหลังได้ทำการศึกษาระลึกถึงคุณูปการของท่าน และเพื่อใช้สำหรับเป็นสถานที่สำหรับประกอบพิธีกรรมอื่นๆ ที่มีความเกี่ยวข้อง ออกแบบโดยคณะผู้ออกแบบจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น โดยในการออกแบบจะใช้แนวทางการออกแบบสถาปัตยกรรมเพื่อความยั่งยืน ซึ่งประกอบไปด้วย (1) การคำนึงถึงการอนุรักษ์พลังงานและทรัพยากร (2) การลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม (3) การคำนึงถึงคุณภาพชีวิตของผู้ใช้อาคาร และ (4) การบูรณาการการออกแบบสถาปัตยกรรม โดยแนวคิดดังกล่าวนี้ยังไม่ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในการออกแบบอาคารประเภทอนุสรณ์สถาน ผลการศึกษาจากการออกแบบพบว่า แนวทางการออกแบบเพื่อความยั่งยืนนี้สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการออกแบบอาคารประเภทดังกล่าวนี้ได้เป็นอย่างดี
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชูพงษ์ ทองคําสมุทร. (2554). ภาวะโลกร้อนกับการออกแบบสถาปัตยกรรม. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อรรจน์ เศรษฐบุตร. (2549). สถาปัตยกรรมยั่งยืนและนิเวศวิทยาคาร. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันอาคารเขียวไทย. (2555). คู่มือสําหรับเกณฑ์การประเมินความยั่งยืนทางพลังงานและสิ่งแวดล้อมไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
K. Daniel. (1997). The technology of ecological building: basic principles and measures, examples and ideas. Basel: Birkhäuser Verlag.
อรรจน์ เศรษฐบุตร. (2551). “สถาปัตยกรรมสีเขียว: การท้าทายเพื่อความยั่งยืน”, อาษา: วารสารสถาปัตยกรรมของสมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์, ปีที่ 10 ฉบับที่ 6, หน้า 65-71.
วิรดา ดีราษฎร์วิเศษ และ ชูพงษ์ ทองคําสมุทร. (2556). “อิทธิพลของช่องเปิดและวัสดุอาคารต่อภาระการทําความเย็นของระบบปรับอากาศ”, วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจําปี 2556, ปีที่ 12 ฉบับที่ 2, หน้า 60-73.
ชูพงษ์ ทองคําสมุทร. (2557). “การเปลี่ยนแปลงภาระการทําความเย็นของอาคารที่มีผลมาจากชนิดของวัสดุและอัตราส่วนพื้นที่ช่องเปิดต่อพื้นที่ผนังอาคาร กรณีศึกษา จังหวัดขอนแก่น”, วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจําปี 2557, ปีที่ 13 ฉบับที่ 1, หน้า 99-114.